Test porowatości włosów – sprawdź swój typ i dostosuj pielęgnację

Porowatość włosów to pojęcie, które coraz częściej pojawia się w kontekście świadomej pielęgnacji. To praktyczne kryterium pozwala zrozumieć, jak zachowują się pasma i jakie składniki najlepiej na nie działają. Znajomość porowatości ułatwia wybór odpowiednich kosmetyków, zapobiega typowym błędom pielęgnacyjnym i przekłada się na zauważalną poprawę kondycji włosów.

Czym jest porowatość włosów?

Porowatość włosów to parametr opisujący stopień odchylenia łusek włosa od jego kory. W praktyce oznacza to, jak łatwo kosmyki chłoną i oddają wodę oraz substancje odżywcze.

• Włosy niskoporowate mają łuski szczelnie domknięte, co sprawia, że są gładkie, lśniące i trudniej podatne na uszkodzenia.
• Włosy średnioporowate cechuje umiarkowane odchylenie łusek, dzięki czemu są elastyczne, ale mogą ulegać puszeniu.
• Włosy wysokoporowate natomiast mają łuski mocno rozchylone – bywają suche, matowe, skłonne do łamliwości i plątania.

Znajomość stopnia porowatości ma ogromne znaczenie, gdyż pozwala dobrać pielęgnację opartą na odpowiednim bilansie protein, emolientów i humektantów. To podejście sprawia, że efekty zabiegów pielęgnacyjnych są wyraźnie lepsze, a włosy stają się bardziej odporne na codzienne obciążenia.

Jak sprawdzić porowatość włosów?

Nie istnieje jedna, całkowicie precyzyjna metoda, którą można zastosować w warunkach domowych, jednak kilka prostych obserwacji pozwala zbliżyć się do właściwej oceny. Popularny „test szklanki z wodą”, polegający na obserwowaniu, czy włos tonie czy unosi się na powierzchni, bywa niemiarodajny. Bardziej praktyczne jest przyjrzenie się kondycji i zachowaniu pasm.

Włosy niskoporowate zwykle trudno zmoczyć i dociążyć, a po stylizacji szybko wracają do naturalnej formy. Średnioporowate łatwo chłoną wilgoć i często reagują puszeniem, ale zachowują elastyczność. Wysokoporowate natomiast schną błyskawicznie, plączą się, tracą połysk i trudno utrzymać je w ryzach. Przydatną wskazówką może być także test dotykowy – gładka struktura sugeruje niską porowatość, szorstka i chropowata świadczy o wysokiej.

Włosy niskoporowate

Ich największym atutem jest zdrowy wygląd, gładkość i połysk. Nie puszą się przy wilgotnej pogodzie, są odporne na uszkodzenia i zachowują sprężystość. Jednak mogą sprawiać wrażenie ciężkich i pozbawionych objętości, zwłaszcza u nasady. Kluczowe jest unikanie nadmiernego obciążania kosmetykami, a pielęgnacja powinna koncentrować się na lekkim nawilżeniu i oczyszczaniu. Warto pamiętać, że stylizacja na gorąco, np. lokówką, daje krótkotrwały efekt – pasma szybko wracają do naturalnej formy.

Włosy średnioporowate

To typ określany jako „normalny”. Są elastyczne i łatwiejsze w stylizacji niż włosy niskoporowate, ale jednocześnie bardziej podatne na uszkodzenia. Chłoną składniki odżywcze, a równocześnie szybko reagują na nadmiar wilgoci w powietrzu. W pielęgnacji istotne jest równomierne dostarczanie nawilżenia, zabezpieczanie przed wysoką temperaturą i stosowanie kosmetyków wygładzających. To rodzaj włosów, który stosunkowo łatwo utrzymać w dobrej kondycji, o ile regularnie sięga się po odpowiednie preparaty.

Włosy wysokoporowate

Najbardziej wymagający typ, zwykle związany z częstymi zabiegami chemicznymi, stylizacją na gorąco lub po prostu z naturalną strukturą, jak w przypadku włosów kręconych. Wysoka porowatość objawia się szorstkością, matowością, podatnością na puszenie i łamliwość. Pasma szybko tracą wodę, dlatego pielęgnacja powinna skupiać się na intensywnym odżywieniu, uszczelnieniu łusek i ochronie przed czynnikami zewnętrznymi. Oleje bogate w kwasy tłuszczowe, proteiny odbudowujące strukturę oraz humektanty zatrzymujące wilgoć są w tym przypadku szczególnie pożądane.

Artykuł sponsorowany